اینجا ایران است با ملتی بزرگ
دوستام گفتن هیچ وقت نمی تونی این چیزی که ما برات تعریف می کنیم رو درک کنی ... یا خودتو جای ما بذاری . فکر کن گاز قطع بشه . غذا درست کردن تعطیل ... ظرف شستن سخت ... لباس شستن سخت ... حمام رفتن تقریباً غیر ممکن .... نانوایی ها تعطیل ... خونه سرد و ...
گفتم آره راست می گی ... واقعاً نمی تونم .
آخه شهرستان ساری و خیلی از شهرهای مازندران حدود 20 روز تقریباً بی گاز بودند .
گفتم یه چیزی نگرانم می کنه ... گفتن چی ؟
گفتم راهپیمایی 22 بهمن نزدیکه ...
پس حضور مردم چی می شه ؟
راستش کسی جوابی برای این سوال نداشت .
فقط باید منتظر می موندیم که 22 بهمن فرا برسه .
بالاخره صبح روز 22 بهمن از خواب بیدار شدم و بعد از سالها دوری از شرکت در راهپیمایی شهرستان ساری ( به علت سکونت در جای دیگه ) تونستم در اون روز حضور داشته باشم . دوربین خودم رو برداشتم و رفتم تا از حضور مردم عکس بگیرم .
وقتی تو مسیر راهپیمایی قرار گرفتم با صحنه بسیار زیبایی روبرو شدم . هر چی می رفتم .
افق بی پایان ...
این همه مردم ... از کجا اومدن ؟ مات و مبهوت فقط داشتم نگاه می کردم .
از یک نوجوون که سنش حدود 15 – 16 سال بود پرسیدم شما چندین روز گازتون قطع بوده چی شد که اومدین راهپیمایی ؟
چند ثانیه فکر کرد و گفت : نمی دونم ...
ولی اون یکی که کنارش ایستاده بود گفت : وظیفمونه .
دوست داشتم برم بالای یه بلندی داد بزنم آهااااااااااااای مردم پای تک تکتونو می بوسم ... خیلی بزرگوارین .
ولی خودمونیم ملت بزرگی داریم نه ؟
ایرانه دیگه ...